Pin It

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

1 ell glosa

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Η ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ - ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

Η Ελληνική γλώσσα είναι η τελειότερη που έχει δημιουργηθεί στα χρονικά της ανθρώπινης ιστορίας. Πρόκειται για μια γλώσσα που έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να έχει άμεση σχέση με την μαθηματική γλώσσα και να περικλείει μια «αφανή αρμονία«.

 Η Ελληνική γλώσσα. είναι μια από τις ελάχιστες στον κόσμο που παρουσιάζει ομοιογενή εξέλιξη και αποτελεί φαινόμενο σπάνιο στη γλωσσολογική ιστορία του ανθρώπινου γένους διότι ομιλείται επί χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή. Η σύγχρονη Ελληνική γλώσσα διατηρεί την αρχαία γραφή και ορθογραφία των λέξεων και το 75% του λεξιλογίου της βασίζεται στην αρχαία Ελληνική γλώσσα. Είναι μια γλώσσα με μοναδικές αρετές: διαθέτει εκφραστικότητα, ευλυγισία, δύναμη συνθετική και ικανότητα παραγωγική ώστε ανάλογα με τις ανάγκες να παράγει και να συνθέτει νέες λέξεις.

Όλες οι γλώσσες χρησιμοποιούν λέξεις άλλων γλωσσών. Η Ελληνική γλώσσα επέδρασε στην διαμόρφωση των γλωσσών πολλών λαών. Η Αγγλική γλώσσα, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί σήμερα πάνω από 50.000 λέξεις Ελληνικής προέλευσης.

-   Οι πρώτοι Χριστιανικοί ύμνοι γράφτηκαν στα Ελληνικά. Όλα τα βιβλία της Καινής Διαθήκης και τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα Ελληνικά.

-      Ο Απόστολος Παύλος έγραψε τις 'Επιστολές' του στα Ελληνικά.

-      Η πρώτη εγκυκλοπαίδεια γράφτηκε στα Ελληνικά.

-      Η ιστορία της λεξικογραφίας έχει την αρχή της 2000 χρόνια πριν στην Αρχαία Ελλάδα.

-   Τον 5ο αιώνα π.Χ. ο Πρωταγόρας πρώτος συνέταξε ένα γλωσσάριο που περιείχε τις σπάνιες λέξεις που συναντώνται στα έργα του Ομήρου.

-     Τα πρώτα φιλοσοφικά έργα για την γέννηση της γλώσσας γράφτηκαν από τον Πλάτωνα (427-347 BC).

-      Η πρώτη Γραμματική, η Γραμματική της Ελληνικής Γλώσσας ήταν έργο του Διονυσίου Θράκα το 100 π.Χ.

-     Τα αριστουργήματα του Ομήρου, του Αριστοτέλη, του Πίνδαρου, του Ευριπίδη, του Σοφοκλή, του Αισχύλου, του Θαλή, του Αριστοφάνη, του Μένανδρου και τόσων άλλων γράφτηκαν στα Ελληνικά.

-      Ρωμαίοι αυτοκράτορες, όπως ο Μάρκος Αυρήλιος, έγραψαν στα Ελληνικά.

-      Οι Ρωμαίοι ρήτορες στο ''Αθήναιον'' της Ρώμης εκφωνούσαν τους λόγους τους στα Ελληνικά.

Όλες οι λέξεις της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών, οι οποίες, όταν αποκωδικοποιηθούν, μάς αποκαλύπτουν πλήρως αυτό το οποίο περιγράφουν με την μέγιστη ακρίβεια. Συνεπώς, η τοποθέτηση των γραμμάτων στην σειρά, σε μία λέξη, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη, προκειμένου να εκφράσει την ουσία του όντος. Αυτό σημαίνει ότι, εάν αλλάξουμε την θέση των γραμμάτων μέσα σε μία λέξη, τότε, αποκωδικοποιώντας την λέξη αυτή λαμβάνουμε άλλη ερμηνεία, διαφορετική απ' αυτή την οποία εκφράζει η λέξη.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την λέξη Ύδωρ. ΥΔΩΡ:

2 ell glosa

Υ (υγρόν στοιχείον), Δ (από το Δάσος, ή Δώρο) Ω (στον ωκεανό ή άπειρο χώρο) Ρ (ρέει) , σχεδόν είναι αρκτικόλεξο.! )

Δηλαδή: από τον απέραντο Ωκεανό, παίρνουμε ένα Δώρο, (από το Δάσος), το οποίο Ρέει, σε Υγρή μορφή. Γι’ αυτό λοιπόν, λέγεται ύδωρ, και όχι κάτι άλλο.

Το Ελληνικό Αλφάβητο, αποκωδικοποιούμενο, εκφράζει την επαναλαμβανόμενη πορεία του Ελληνικού γένους και της δημιουργίας των αλλεπάλληλων πολιτισμών του. Συνεπώς, η θέση κάθε γράμματος μεταφέρει συγκεκριμένη πληροφορία και γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι διαφορετική απ’ αυτή την οποία κατέχει, δηλ. το Κάππα π.χ., το 10ον στοιχείο του Ελληνικού Αλφαβήτου, δεν είναι δυνατό να τοποθετηθεί στην 4η ή 14η θέση (αυτή του Δ ή του Ξ), διότι θα μετέδιδε εντελώς λανθασμένη πληροφορία. Ομοίως τα ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού Αλφαβήτου είναι αυτά, διότι με αυτά μεταδίδεται η εμπεριεχόμενη πληρο¬φορία για την φύση του γράμματος / στοιχείου, ενώ μία συμβα¬τική ονομασία δεν θα μετέδιδε την παραμικρή πληροφορία.

Ο Απολλώνιος ο Τυανεύς γράφει: « Παλαμήδης εύρε γράμματα ουχ υπέρ του γράφειν μόνον, αλλά και υπέρ του γιγνώσκειν ά δει μη γράφειν. (Δίκη φωνηέντων, 88 ). Δηλαδή,   τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου δεν προορίζονται μόνον για να γράφονται απλώς, αλλά και να μεταδώσουν την κωδικοποιημένη πληροφορία που εσωκλείεται σε αυτά.

Μερικά γράμματα σε ανάλυση

3 ell glosaΥπενθυμίζουμε πως, τα σύμβολα-γράμματα της Ελληνικής γραφής, τα ονόματα τους, αποκαλύπτουν, εξηγούν την έννοια του συμβόλου που ονομάζουν. Πήραν ονόματα που έχουν σχέση με την έννοια τους.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΥΜΒΟΛΟ - Α

Το όνομα ΑΛΦΑ σαν λέξη που είναι, δομημένη από πρωτογενεί σύμβολα γράμματα, είναι δευτερογενές δημιούργημα της γλώσσας. Η έννοια της απορρέει από τα σύμβολα από τα οποία δομείται και σημαίνει "ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΗΣΗ ΤΩΝ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ και άρα την δημιουργία".

Β
Το γράμμα -Β- που έχει την σημασία της κίνησης το ονόμασαν ΒΗΤΑ. ΒΗΤΑ σημαίνει " αυτός που εξέρχεται σε κίνηση" " το κινούμενο".

Γ
Το σύμβολο -Γ- που έχει την ένννοια ΥΓΡΟ και ΥΓΡΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΕΡΓΟ,το ονόμασαν ΓΑΜΜΑ . ΓΑΜΜΑ (σαν λέξη) σημαίνει την δύναμη των υγρών να δημιουργούν οντότητες, η καταστάσεις.

Ε - ΔΕΛΦΙΚΟ ΕΨΙΛΟΝ:
Το Γράμμα Έψιλον σαν σύμβολο σχετίζεται άμεσα με την Δελφική Ηλιακή μυσταγωγία, την μύηση του ανθρώπου στο ΦΩΣ. Η τοποθέτησης του στο αέτωμα του Δελφικού Ναού του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ (θεού του Φωτός - Ηλιακή λατρεία) δηλώνει την αέναη σχέση του με το Φως, την τελείωση και ως εκ τούτου σαν Έψιλον υποδηλώνεται ο Φωτεινός. Το γράμμα Ε είναι σαν σχήμα η έκφανση της τριαδικότητας εξ ου και η τρείς φορές τοποθέτησή του εις το αέτωμα του Απολλώνιου ναού μια σε ξύλο, δεύτερη σε χαλκό και τρίτη σε χρυσό.Το γράμμα Ε ως αριθμός συμβολίζεται με τον αριθμό 5. Τα 4 κοσμογονικά στοιχεία της Γής, του Αέρα, του Νερού και του Πυρ με την πεμπτουσία του Ουράνιου – Αιθέρα, το ''προεδρεύον'' αυτών.

Λ
ΛΑΜΜΒΔΑ=ΛΑΜΒΑΔΑ=ΛΑΜΠΑ=ΦΩΣ
ΛΕΥΚΟΣ=ΑΗΡΟΣ, ΦΩΤΕΙΝΟΣ
ΛΥΧΝΟΣ= αρχαϊκή συσκευή φωτός
Η-Λ-ΙΟΣ=ΗΛΙΟΣ
ΣΕ-ΛΛ-ΗΝΗ=ΦΕΓΓΑΡΙ
ΣΕ-ΛΛ-ΑΣ=ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΦΕΓΓΟΒΟΛΗ
ΕΛ-ΛΑΣ=Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ…… το πρώτο συνθετικό είναι το ΕΛ-=ΗΛΙΟΣ, και κατά γράμμα η ερμηνεία είναι: Ε= εσχάρα πυρός και Λ=αυλός πυρός, (του υπτάμενου άρματος του Απόλλωνα) και η σύνδεση είναι: ΕΛ=φως, λάμψη, ήλιος και ΛΑΣ=στην αρχαία ελληνική ο λίθος. Άρα η ελλά είναι ο λίθος που λάμπει, ή ο λίθος του ήλιου, του φωτός.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΥΜΒΟΛΟ - Ν - :
Το γράμμα Ν, λοιπόν, τέθηκε, επί τούτου, και όχι τυχαία, βεβαίως, μετά το γράμμα   Μ = ΜΗΤΡΑ, ΜΑΤΕΡ, ΜΗΤΗΡ, ΜΑΘΗΣΙΣ κλπ., στο Αλφάβητο, διότι έχει σχέση με την Νέα ζωή που γεννάει η Μήτρα, την νέα ΠΝΟΗ δηλαδή.

Ο δε Πλάτων, μεταξύ άλλων, γράφει για το Νι:
«του δ’ αυ Νυ το είσω αισθόμενος της φωνής, τα ένδον και τα «εντός» ωνόμασεν, ως αφομοιών τοις γράμμασι τα έργα», «Κρατύλος», 427, γ ,

δηλαδή: «Του δε γράμματος Ν πάλι, αισθανθείς τον εκ των έσω σχηματισμόν του φθόγγου, δι’ αυτού τα «μέσα» και τα εντός ονόμασε, ως μιμούμενος δια των γραμμάτων τα πράγματα-ενέργειες..»|. Αυτό σημαίνει άμεση σχέση αιτίας και αιτιατού ! Άρα όχι τυχαιότητα !

Επιπλέον δε το Νι έχει την ιδιότητα να παράγει αυθορμήτως ήχον στον άνθρωπο και να τον δραστηριοποιεί. Και εδώ «αυθορμήτως» σημαίνει παραγωγή αυτόματου ήχου με την αναπνοή του ανθρώπου, άρα και την οξυγόνωση του εγκεφάλου του …

Τί σημαίνει, επιπλέον, αυθόρμητη και αυτόματη παραγωγή ήχου;

Η   λέξη ΝΙΝΙΟΝ ή Νιννίον (με 4 Νι !), αλλά και Νανίον   σημαίνει Νέα Ζωή ( Νήπιον, Νέος, Νεανίας, Νεανίσκος, Νεαρός, Νεολαίος κλπ.) και κάποιοι φίλοι που ειρωνεύτηκαν ( είσαι Νινί κλπ.) τους ερωτώ πρώτα και τους ενημερώνω ταυτοχρόνως,:

-Γιατί, όλοι οι άνθρωποι σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, ευθύς ως βγαίνομε από την Νυδήν, δηλ. την κοιλιά της μάνας μας , αρχίζομε αμέσως, το ΝΗΝΥΡΙΖΕΙΝ, δηλ. να κλαίμε;

-Διότι, νηνυρίζοντας, μόλις βγούμε από την ΜΗΤΡΑ και παίρνοντας αυτομάτως Αναπνοήν, σημαίνει ότι :

- Διοχετεύομε ΑΜΕΣΩΣ ΟΞΥΓΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ !!

- Αν , πάλι, αντιστρέψομε το Ν κατά 90 μοίρες δεξιά, θα μας δώσει το Ζ, δηλ. Ζωή !

Και για να συνεχίσουμε λίγο ακόμη   στο Νι, είναι το μοναδικό γράμμα με την μεγαλύτερη δυνατή «γλωσσολογική ευλυγισία», στην Γλώσσα μας, διότι:

1.γίνεται γ, πριν τα κ, γ, χ και ξ –συγγενής, εγκαίρως, εγχώριος, ελέγξω.
2.γίνεται μ, πριν τα π, β, φ και ψ- συμπράττω, συμβάλλω, συμφωνώ, συμψηφίζω
3.γίνεται λ, πριν το λ—ελλειπής κλπ.
4.γίνεται ρ, πριν το ρ- συρράπτω…
5.γίνεται σ, πριν το σ- συσσίτιον , συσσώρευση κλπ. κλπ.
Τέλος ούτε το Α τέθηκε τυχαία στην 1η θέση του Αλφαβήτου, ούτε το Ω στην τελευταία.

θεωρία για τα γράμματα (Νι ) και Σίγμα (Σ), σε σχέση με την γνωστή φράση που λέγεται σε αυτόν τον τόπο εδώ και χιλιάδες χρόνια: «Τα είπε με Νι και με το Σίγμα», η οποία δεν έχει «αντικρουσθεί» ακόμη με επιστημονικά επιχειρήματα, αφού έχομε και άλλες καταλήξεις στην Γλώσσα μας, πλην των Νι και Σίγμα.

Με δύο λόγια μόνον:

Το Νι ενεργοποιεί τον εγκέφαλο, με την διοχέτευση οξυγόνου, όπως απέδειξα παραπάνω, ο Νους γίνεται διαυγής και καθαρός. Μιλάει κανείς με ακρίβεια, αυτοσυγκέντρωση, χωρίς οργή, αλλά με επιχειρήματα, χωρίς να παραλείψει κάτι, και στο τέλος με το Σίγμα (Σ) ηρεμεί ο ψυχισμός του, διότι έπραξε το καθήκον του και μίλησε υπεύθυνα, στον Δημόσιο Λόγο του.

Δηλαδή είπε όλα, όσα ΕΠΡΕΠΕ: ΤΑ ΕΙΠΕ ΜΕ ΤΟ ΝΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΙΓΜΑ !

To γράμμα Πι
Το σύμφωνο Π, έχει και αυτό πολλές τροπές στις Ελληνικές διαλέκτους. Στην Αιολική και την Ιωνική, αντικαθιστά το δασύ Φ, και στον Ιωνικό πεζό λόγο μετατρέπεται σε Κ, επίσης στην Αιολική τίθεται αντί του Μ. στους Δελφούς εγένετο Β, και τέλος στην Δωρική αντί του Τα, ετίθετο Π.

ΤΟ ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

4 ell glosa

Μετά την ανάλυση όλων των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου και την αποκάλυψη του αρχέγονου ήχου και εικόνας, τα οποία είναι κωδικοποιημένα εντός αυτών, παραθέτουμε πίνακα με την συνολική αποκωδικοποίηση του Αλφαβήτου και του υποκρυπτόμενου εντός αυτού νοήματος. Με αυτόν τον πίνακα αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ότι:

τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν πλήρη σχέση αιτίας και αιτιατού, σημαίνοντος και σημαινομένου, και ότι, εν τέλει, η συμβατική γλωσσολογία είναι μία ανοησία.

Α      ....ΑΝΘΡΩΠΟΣ    ................        Ο Άνθρωπος
Β      ....ΒΟΗ      ........................        από την Βοή
Γ       ....ΓΡΑΦΩ   ........................       που χαράζει Γραμμές στην γη
Δ      ....ΔΟΥΠΟΣ ........................       με Δούπο
Ε      ....ΕΛΑΥΝΩ ........................        Ελαύνεται (εκδιώκεται).
Ζ      ....ΖΕΥΞΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ   ........       Η Ζεύξη των Δυνάμεων
Η      ....ΗΛΙΟΣ   ........................        του Ηλίου
Θ      ....ΘΑΩ      ........................        που Θάει (παρατηρεί), τον υποχρεώνουν
Ι       ....ΙΚΩ       ........................        να φθάσει σε άλλα μέρη (Ίκω),
Κ      ....ΚΥΚΛΟΣ ........................        διαγράφοντας Κύκλο
Λ      ....ΛΟΓΟΣ   ........................        Ο Λόγος του (γλώσσα)
Μ      ....ΜΗΤΗΡ  ........................        ο Μητρικός
Ν      ....ΝΟΩ      ........................        γίνεται Νοητός
Ξ      ....ΞΕΝΟΣ   ........................        σε Ξένα
Ο      ....ΟΡΙΟ     ........................        Όρια (τόπους)
Π      ....ΠΝΕΥΜΑ ........................       Το Πνεύμα του
Ρ      ....ΡΟΗ      ........................         από την κοσμική Ροή
Σ      ....ΣΕΙΩ     ........................         Σείεται,
Τ      ....ΤΕΧΝΗ   ........................        και με την Τέχνη
Υ      ....ΥΔΩΡ     ........................        σαν το Ύδωρ,
Φ      ....ΦΩΣ      ........................        με Φως
Χ      ....ΧΑΡΑ     ........................        και Χαρά
Ψ      ....ΨΥΧΗ    ........................        την Ψυχή του
Ω      ....ΩΡΑΝΟΣ ........................       και τον Ωρανό (σύμπαν) πλημμυρίζει

Η ιερή αλφαβήτα (και η επίκλληση που ενέχεται σε αυτήν)Σύμφωνα µε τη γνωστή µας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα Στίγμα ή δίγαμμα), ακούγονται και γράφονται ως εξής:

ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.

Αποκωδικοποιώντας τη γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα µε τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας*, έχουμε τα ακόλουθα:

ΑΛ ΦΑ, ΒΗΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΟΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ,ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΟΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.

Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μίας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του φωτός.

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!
ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΟΝ,
ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ
(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ)
ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ,
Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).

Η σημασία της:
Αλ = Ο νοητός ήλιος
Φα-ος =Το φως
Βη = προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)
Τα =Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την Γα = Γη (δωρικός τύπος)
Αµα = (επιρρ.) συγχρόνως
Έλ = ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόµενος
Έψ = ρήµα έψοµαι, εψ-ηµένος, ψηµένος.
Ιλών = Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός
Στη = προστακτική ρήµατος ίστηµι.
Ίγµα = καταστάλαγµα, απόσταγµα.
Ζή = προστακτική ρήµατος ζω.
Η = υποτακτική ρήµατος ειµί, είµαι
Θη = προστακτική ρήµατος θέτω.
Ιώτα = τα ίωγα, τα Εγώ.
Παλάν = Ρήµα πάλλω (δονούµαι, περιστρέφοµαι) επίθετο παλλάς-πάλλουσι, περιστρεφόµενη (πρβλ: Παλλάς Αθηνά).
Δά = άλλος τύπος της Γα, Γης (πρβλ: ?αµήτηρ, ?ηµήτηρ, ?ήµητρα = Μητέρα γη).
Νύξ = νύκτα.
Ο = το οποίο, που
Φυ(οι) = ευκτική ρήµατος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσοµαι).
κ.ο.κ.

Σε ελεύθερη µετάφραση:
ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛΑ ΡΙΞΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασµού).

ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (µία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ. ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΕΙ (να σβήσει, να χαθεί)

ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!

* Η Ερµητική φιλοσοφία και ολόκληρος ο αποκρυφισµός, είναι επιστήµες λογικές και θετικές διότι διδάσκουν την σταθερότητα των Φυσικών Νόµων. Διδάσκουν σε αντίθεση µε την συµβατική επιστήµη, ότι "Το πεδίο που εξασκούνται οι Φυσικοί Νόµοι είναι άπειρο". Οι δε νόµοι αυτοί παραµένουν άγνωστοι. Από το γεγονός αυτό δηµιουργείται η αίσθηση ότι πολλά φαινόµενα, όπως: Τηλεπάθεια, τηλεκίνηση, βασκανία κλπ., είναι υπερφυσικά και ανεξήγητα ή "κόλπα" ειδικών και επιτιδείων. Ο αποκρυφισµός δεν είναι άρνηση της επιστήµης. Αντιθέτως είναι "η Επιστήµη", µε µορφή συνθετική και ολοκληρωτική, της οποίας οι ορίζοντες περικλείουν το Άπειρο και το Απόλυτο

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

5 ell glosaΕισαγωγικά

Σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι να υποβαθμίσει κάποιες γλώσσες, αλλά να αποδείξει με αντικειμενικά κριτήρια ότι δεν έχουν όλες οι γλώσσες την ίδια αξία (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η κάθε γλώσσα δεν έχει την αξία της). Υπάρχουν σήμερα περίπου 3.000 διαφορετικές γλώσσες (η πλειοψηφία των οποίων δεν έχει σύστημα γραφής). Είναι σίγουρο ότι κάθε γλώσσα έχει την δική της αξία και πρέπει να αγωνιζόμαστε όλοι ώστε όλες οι γλώσσες να επιβιώσουν.

Δυστυχώς πολλές γλώσσες έχουν ήδη εκλείψει και θα εκλείψουν και στο μέλλον, και αυτό είναι πραγματικά μια αμαρτία. Όσο αμαρτία είναι όταν εξαφανίζεται ένα είδος ζώου διότι και η γλώσσα κάτι τέτοιο είναι, ένας «ζωντανός» οργανισμός που εξελίσσεται και είτε επιβιώνει είτε χάνεται. Πρακτική δυστυχώς συνέπεια αυτού είναι να χάνονται σημαντικά κομμάτια της εξέλιξης της ανθρώπινης πορείας, για την οποία δεν έχουμε ιδιαίτερα πολλές γνώσεις.

Για πολλούς μη-Έλληνες γλωσσολόγους και ανθρώπους του πνεύματος, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η Ελληνική γλώσσα (ιδιαιτέρως τα Αρχαία Ελληνικά) είναι η ανώτερη μορφή γλώσσας που έχει επινοήσει ποτέ το ανθρώπινο πνεύμα. Οι απόψεις αυτές δεν είναι αυθαίρετες, αλλά βασίζονται σε κριτήρια αντικειμενικά σχετικά με την αξιολόγηση μιας γλώσσας. Παρακάτω θα περιγράψουμε μία σειρά από ιδιότητες τις Ελληνικής γλώσσας και θα αντιπαραβάλουμε κάποιες ξένες γλώσσες (συνήθως την Αγγλική, καθώς αυτή είναι η πιό διαδεδομένη) πρός σύγκριση.

Ο Πλούτος του Λεξιλογίου
Είναι γνωστή η έκφραση που χρησιμοποιούν οι Άγγλοαμερικάνοι όταν ψάχνουν να βρούν την κατάλληλη λέξη για κάποια έννοια «Οι Έλληνες θα έχουν μια λέξη για αυτό». Φράση την οποίαν πρώτος είχε γράψει ο καθηγητής Όλιβερ Τάπλιν στο βιβλίο του «Ελληνικό πυρ».

Ενώ η Αγγλική γλώσσα έχει, βάση του μεγάλου Αμερικανικού λεξικού Merriam-Webster, περίπου 166.724 λεξίτυπους (σύμφωνα με το ίδιο λεξικό 41.214 από αυτές τις λέξεις είναι αμιγώς Ελληνικές, χωρίς να υπολογίζουμε τις σύνθετες και τις Ελληνογενείς) , η Ελληνική γλώσσα περιλαμβάνει ήδη, στην καταγραφή μέχρι λίγο πριν από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, 1.200.000 λεξίτυπους.

Το εντυπωσιακό αυτό νούμερο προκύπτει από το έγκριτο TLG (Θησαυρός Ελληνικής Γλώσσης) το οποίο ακόμα δεν έχει τελειώσει την καταγραφή όλων των Ελληνικών κειμένων. Εκτιμάται μάλιστα από την διευθύντρια του TLG, κα Μαρία Παντελιά, ότι μόλις τελειώσει η καταγραφή θα έχουν αποθησαυριστεί ίσως μέχρι και 2.000.000 λεξίτυποι.

Πολλές Ομηρικές λέξεις σώζονται ακόμα και σήμερα στις Ευρωπαϊκές γλώσσες, και αυτές οι πάμπολλες λέξεις φυσικά δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των «αμιγώς Ελληνικών» που αναφέραμε νωρίτερα. Μία από αυτές τις λέξεις είναι το γνωστό «kiss». Ακούγεται αστεία σαν δήλωση ότι είναι στην ουσία Ελληνική λέξη ε; Και όμως, στα Αρχαία Ελληνικά, το «φιλώ» είναι «κυνέω / κυνώ», εξ’ού και το προσκυνώ (σημαίνει κάνω ένα βήμα μπροστά και δίνω ένα φιλί). Στην προστακτική το ρήμα γίνεται «κύσον με», δηλαδή «φίλησε με», όπως θα είπε και η Πηνελόπη στον Οδυσσέα όταν τον είδε να επιστρέφει στην Ιθάκη. Στα Αγγλικά θα λέγαμε «kiss me».

Ο βαθμός ομοιότητας των δύο φράσεων δεν αφήνει χώρο για αμφιβολίες. Και αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα.

Η Δυνατότητα Δημιουργίας Νέων Λέξεων
Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρόλο που είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα). Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.

Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν- πρώτο- αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται πρός τον ουρανό των λέξεων.»

Ο Godefroi Herman, ο Γάλλος μεταφραστής των Διονυσιακών του Νόννου, ομολογεί«Πόσες φορές μεταφράζοντας δεν ανέκραξα όπως ο Ρονσάρ: Πόσο είμαι περίλυπος που η γλώσσα η Γαλλική δεν δημιουργεί λέξεις όπως η Ελληνική... ωκύμορος, δύσποτμος, ολιγοφρονείν...»

Η Ακριβολογία
Στα Αγγλικά το ρήμα και το ουσιαστικό συχνά χρησιμοποιούν ακριβώς την ίδια λέξη π.χ. «drink» που σημαίνει και «ποτό» και «πίνω». Επιπλέον τα ονόματα δεν έχουν κλίσεις, για παράδειγμα στα Ελληνικά λέμε «Ο Θεός, του Θεού, τω Θεώ, τον Θεό, ω Θεέ» ενώ στα Αγγλικά έχουμε μια μόνο λέξη για όλες αυτές τις έννοιες, το «God».

Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι Λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» σαν αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιές» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.

Η Κυριολεξία
Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους. Για παράδειγμα η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται για αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο (=λωπή) μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.

Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ’ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.

Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα. Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ’ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.

Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία. Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.

Η Γλώσσα Διδάσκαλος
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δεί ή γράψει.

Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άπειρα παραδείγματα τέτοιου είδους υπάρχουν, σχεδόν ολόκληρο το λεξικό της Ελληνικής.

Η Σοφία
Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Για αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γή (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γή / δικό του σπίτι. Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο.

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε.

Η Μουσικότητα
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ. Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς
θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα
ποταμάκι που μουρμουρίζει.
Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα
στους γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω αγγέλους, θα τους
μιλήσω Ελληνικά, επειδή
δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε
Μεταξύ τους με μουσική.»

Και ο Αριστοτέλης είπε πως: θέλουμε δεν θέλουμε, η γλώσσα μας είναι μουσική και νότες.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν απο την παραφωνία μια γλώσσα κατ’εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες» όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου Ευσταθίου.

Αυτόφωτη Γλώσσα
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Ευρωπαϊκές γλώσσες έχουν τις ρίζες τους στα Λατινικά. Αυτό που ίσως μερικοί να αγνοούν είναι ότι τα ίδια τα Λατινικά έχουν βασιστεί πάνω στα Ελληνικά. Από το ίδιο το αλφάβητο (οι Ρωμαίοι πήραν αυτούσιο και απαράλλακτο το Χαλκιδικό αλφάβητο) μέχρι και την πλειοψηφία του λεξιλογίου.

Πρίν ο Κικέρων, ο δημιουργός ουσιαστικά της Λατινικής γλώσσας, έρθει στην Ελλάδα για να σπουδάσει, οι Ρωμαίοι είχαν μερικές εκατοντάδες μόνο λέξεις με αγροτικό, οικογενειακό και στρατιωτικό περιεχόμενο. Όταν επέστρεψε στην Ρώμη, πήρε μαζί του κάποιες χιλιάδες Ελληνικές λέξεις δηλωτικές πολιτισμού και ένα «κλειδί» με το οποίο πολλαπλασίασε την αξία και την σημασία τους. Το «κλειδί» αυτό ήταν οι προθέσεις.

Για του λόγου το αληθές, να αναφέρουμε ότι το ιστορικό αυτό γεγονός το έχει τονίσει και ο διάσημος Γάλλος γλωσσολόγος Meillet «Τα Λατινικά ως λόγια γλώσσα, είναι ανάτυπο των Ελληνικών. Ο Κικέρων μεταφέρει στην Λατινική, την Ελληνική ρητορική και φιλοσοφία. Ο Χριστιανισμός ακολούθως συνετέλεσε και αυτός στην επίδραση των Ελληνικών επί των Λατινικών. Το Λατινικό λεξιλόγιο είναι μετάφραση του αντιστοίχου Ελληνικού, και για αυτό τα Λατινικά δεν παραμέρισαν τα Ελληνικά στην Ανατολή. Διότι η μίμηση δεν είχε αρκετό γόητρο ώστε να αντικαταστήσει το πρωτότυπο.».

Επειδή μπορεί κάποιος να σκεφτεί σε αυτό το σημείο ότι το Ελληνικό αλφάβητο είναι Φοινικικής προελεύσεως, να αναφέρουμε απλά ότι τέτοιες αντιεπιστημονικές θεωρίες είναι προ πολλού ξεπερασμένες καθώς η αξιοπιστία τους έχει κλονιστεί σοβαρά από διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα.

Απορίας άξιον είναι το γεγονός ότι η ύπαρξη των ευρημάτων αυτών δεν αναφέρεται πουθενά στα Ελληνικά (;) σχολεία, όπου προβάλλεται ως δεδομένη και αδιαμφισβήτητη η θεωρία της Φοινικικής προελεύσεως. Ένα από τα καρφιά στο φέρετρο της θεωρίας αυτής είναι και το κεραμικό θραύσμα που βρέθηκε στην νησίδα «Γιούρα» των Βορείων Σποράδων από τον Αρχαιολόγο Α. Σαμψών.

Χρονολογήθηκε το 5.500-6.000 π.Χ. και φέρει καθαρά πάνω του εγχάρακτα τα γράμματα Α, Δ και Υ. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι Φοίνικες προτοεμφανίστηκαν στην ιστορία το 1.300 π.Χ. Και αυτό το εύρημα δεν είναι «μόνο» του. Τα γράμματα Μ, Ν, Κ, Χ, Ξ, Π, Ο, και Ε διακρίνουμε σε πρωτοκυκλαδικά αγγεία της Μήλου τα οποία είναι της 3 π.Χ. χιλιετίας. Επιπλέον υπάρχει και η λίθινη σφραγίδα των Γιαννιτσών που ανακαλύφθηκε από τον αρχαιολόγο Π. Χρυσοστόμου η οποία χρονολογείται την 5 π.Χ. χιλιετία.

6 ell glosaΑκόμη η επιγραφή του Δισπηλιού που ανεσύρθη από τον καθηγητή Γ. Χουρμουζιάδη χαρακτηρίστηκε ως η πρώτη γραφή του κόσμου, αφού χρονολογήθηκε από τον «Δημόκριτο» βάσει της μεθόδου του «άνθρακα 14» με απόλυτη ακρίβεια στο 5.250 π.Χ.

Τέλος να αναφέρουμε τον δίσκο της Φαιστού ο οποίος χρονολογείται (με τις πιο συντηρητικές απόψεις) στο 1.700 π.Χ. και φέρει σύμβολα τα οποία όμως είναι τυπωμέναμε κινητά στοιχεία (σφραγίδες), και για αυτόν τον λόγο το εύρημα αυτό αποτελεί το αρχαιότερο δείγμα τυπογραφίας του κόσμου. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε πηλός εξαιρετικής ποιότητος είς τον οποίον αφού απετυπώθησαν οι χαρακτήρες ο δίσκος εψήθη.

Η Ιστορική Συνέχεια
Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρείς φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη απο το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ. Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πεί ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.

Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία.».

Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πεί «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύση την Νέαν, ή απατάται ή απατά.». Ενώ ο Γιώργος Σεφέρης γράφει «Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε την ίδια γλώσσα.».

Η Ευλυγισία
Στα Ελληνικά υπάρχει μία μεγάλη ελευθερία ως προς τον σχηματισμό προτάσεων. Για παράδειγμα η φράση «Ο κλέφτης άρπαξε την τσάντα» μπορεί να διατυπωθεί με τους εξής 6 διαφορετικούς τρόπους:

Ο κλέφτης άρπαξε την τσάντα
Ο κλέφτης την τσάντα άρπαξε
Άρπαξε την τσάντα ο κλέφτης
Άρπαξε ο κλέφτης την τσάντα
Την τσάντα άρπαξε ο κλέφτης
Την τσάντα ο κλέφτης άρπαξε

Η σημασία αυτού δεν είναι καθόλου μικρή. Πρώτα από όλα μπορούμε με τις ίδιες ακριβώς λέξεις να τονίσουμε διαφορετικά πράγματα, αποδίδοντας πιό ακριβείς έννοιες / νοήματα. Για παράδειγμα όταν ξεκινάμε την φράση με την λέξη «άρπαξε» τότε δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην πράξη, ενώ αν ξεκινήσουμε με την λέξη «την τσάντα» τότε δίνουμε έμφαση στο αντικείμενο. Μπορούμε να εκφράσουμε καλύτερα τις σκέψεις μας και τον ψυχικό μας κόσμο. Έχουμε πολύ μεγαλύτερη επιλογή, δεν μας περιορίζει η γλώσσα βάζοντάς μας σε καλούπια.

Δεύτερον, μπορούμε να μεταβάλλουμε την ηχητική εκφορά της κάθε φράσεως, ανάλογα ίσως και με τα συμφραζόμενα, ώστε να παράγεται κάθε φορά το πιό επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτή η ιδιότητα της γλώσσας, έχει άμεση επίδραση σε κάτι που αναφέραμε νωρίτερα, στην μουσικότητά της.

Οι Άγνωστες Επιδράσεις της Γλώσσας μας

7 ell glosaΑυτό που οι Έλληνες και ο Όμηρος εγνώριζαν πρό αμνημονεύτων ετών, έρχεται να το επιβεβαιώσει η σημερινή επιστήμη.

Δηλαδή αυτό που καταγράφει ο Ιάμβλιχος «Χρήσθαι δέ και Ομήρου και Ησιόδου λέξεσιν εξειλεγμέναις πρός επανόρθωσιν» και ο Πλούταρχος στο «Δια μουσικής ιάσασθαι». Η έρευνα αυτή, η οποία υποστηρίζει ότι το να απαγγέλει κανείς στίχους του Ομήρου κάνει καλό στην καρδιά, έχει δημοσιευτεί από τα έγκριτα ξένα περιοδικά «American Journal of Physiology», «Scientific American» και «Time».

Εκτός από την καρδιά, τα αρχαία Ελληνικά φαίνεται να κάνουν καλό και στις περιπτώσεις δυσμάθειας. Τριετής έρευνα που διεξήχθη από το «Ανοικτό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο» δείχνει ότι τα παιδιά που μαθαίνουν αρχαία Ελληνικά έχουν σημαντική βελτίωση σε σχέση με τα άλλα παιδιά όσον αφορά δοκιμασίες στην αντιγραφή σχημάτων, διάκριση γραφημάτων, μνήμη σχημάτων, μνήμη εικόνων και συναρμολόγηση αντικειμένων. Τα παιδιά και των δύο ομάδων αξιολογήθηκαν με τις ίδιες δοκιμασίες τόσο πριν όσο και μετά από τα μαθήματα των αρχαίων Ελληνικών.

Α. Ο Όμηρος Κάνει Καλό στην... Καρδιά
Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η απαγγελία της Οδύσσειας και της Ιλιάδας συγχρονίζει αναπνοή και παλμούς «Ο Όμηρος κάνει καλό στην καρδιά», ισχυρίζονται Ευρωπαίοι επιστήμονες, παραπέμποντας στην αφηγηματική τεχνική του μεγάλου αρχαίου επικού και στις επιδράσεις που μπορεί να έχουν τα έργα του όχι μόνο στην νόηση αλλά και στην ομαλή λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Σε έρευνα που δημοσιεύει το «American Journal of Physiology» υποστηρίζεται ότι ο ξεχωριστός ρυθμός, ο λεγόμενος δακτυλικός εξάμετρος, το αρχαιότερο μέτρο ποίησης με το οποίο ο Όμηρος επέλεξε να γράψει τα έπη της «Οδύσσειας» και της «Ιλιάδας», επιδρά θετικά στον συγχρονισμό της αναπνοής και των παλμών της καρδιάς όταν κάποιος τα απαγγέλλει.

Αργές ανάσες
Όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, με την απαγγελία στίχων υπό αυτήν την μορφή μπορούν να επιτευχθούν αργές ανάσες που βοηθούν τόσο στην καρδιακή λειτουργία όσο και στην σωστή αναπνοή. Παρακολουθώντας συστηματικά τις αντιδράσεις του οργανισμού 20 ατόμων κατά την διάρκεια απαγγελίας στίχων από την Ομηρική «Οδύσσεια», ανακάλυψαν μια εκπληκτική επίδραση στον συγχρονισμό των αναπνοών και των καρδιακών παλμών.

«Είναι προφανές ότι το εξάμετρο βοηθά τον ανθρώπινο οργανισμό να βρεί τον δικό του σωστό ρυθμό», υποστηρίζουν οι ερευνητές. Θεωρείται μια ανακάλυψη ιδιαίτερα σημαντική, τόσο για την κατανόηση των μηχανισμών που βοηθούν στην λειτουργία της καρδιάς και της αναπνοής όσο και για την θεραπεία καρδιακών παθήσεων.

Σωστός τονισμός
Όπως έχει αποδειχθεί, επιδρούν θετικά κυρίως στο κυκλοφορικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού, καθώς όταν κάποιος τα απαγγέλλει με τον σωστό τρόπο η αναπνοή του περιορίζεται σε έξι εισπνοές το λεπτό, κάτι που βοηθά την καρδιά να λειτουργεί αποτελεσματικά. Άλλες έρευνες έχουν αποδείξει ότι η απαγγελία τους μειώνει την πίεση και ευνοεί την αποτελεσματική λειτουργία των πνευμόνων.

Β. Τα Αρχαία Ελληνικά Κατά Δυσλεξίας
H εκμάθηση της Αρχαίας Ελληνικής, εκτός από μέσο διατήρησης της γλωσσικής παράδοσης, αποτελεί όπλο κατά της δυσλεξίας και άλλων μαθησιακών δυσκολιών, φαινόμενα που κάνουν έντονα την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τα συμπεράσματα τριετούς έρευνας του Aνοικτού Ψυχοθεραπευτικού Kέντρου και του Iνστιτούτου Διαγνωστικής Ψυχολογίας.

Tα παιδιά που διδάσκονται μαθήματα Aρχαίων Eλληνικών αποκτούν σημαντικό πλεονέκτημα, έναντι αυτών που δεν παρακολουθούν, στην αντιγραφή σχημάτων, διάκριση γραφημάτων, μνήμη σχημάτων και εικόνων καθώς και στη δοκιμασία συναρμολόγησης αντικειμένων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας. Oι σημερινοί μαθητές έρχονται σε επαφή με την Aρχαία Eλληνική γλώσσα στην πρώτη τάξη του γυμνασίου όπου κάνουν και την πρώτη τους γνωριμία με την... ψιλή, τη δασεία και την περισπωμένη.

Aξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι μετά την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος, που δεν συνοδεύτηκε από καμία απολύτως επιστημονική μελέτη, καταγράφηκε μεγάλη αύξηση κρουσμάτων μαθησιακών διαταραχών.

Οι Φοίνικες και Ελληνικό Αλφάβητο

8 ell glosa8

Μεγάλη παραφιλολογία υπάρχει περί των Φοινίκων και το Αλφάβητο το οποίο χρησιμοποιούμε, ότι δηλαδή ήρθε από εκεί κτλ, για να δούμε όμως τι λένε τα στοιχεία:

ο Αγήνορας βασιλέας του Άργους (Άργος ονόμαζαν την Πελοπόννησο αρχαιόθεν) μαζί με την βασίλισσα του Τηλέφασσα και τα παιδιά τους Κίλικα, Φοινικα, Κάδμο και Ευρώπη πήγαν προς αποικισμό στα ανατολικά παράλια, και φτιάξανε μεγάλες πόλεις όπως μεταξύ άλλων την Κιλικία (απο τον Κίλικα) και την Φοινίκη (από τον Φοίνικα).

Εκεί λοιπόν ανέπτυξαν ναυτιλία εμπόριο τέχνες κτλ κτλ, όπως συνέβαινε άλλωστε σε ολόκληρη την Μεσόγειο από Έλληνες. Πολύ αργότερα οι εχθροί αυτών, Χεταίοι, νίκησαν μετά από πολλές προσπάθειες τους Έλληνες Φοίνικες (περί του 1360 π.Χ.). Από τους ηττημένους κάποιοι σκοτώθηκαν, κάποιοι έφυγαν, και κάποιοι έμειναν υπό το καινούριο καθεστώς. Τα σημιτικά φύλλα που μετακινήθηκαν στην περιοχή κατά το 1100 π.Χ. πήραν την εξουσία (γνωστή η αυτή δράση τους) μαζί και την κληρονομιά του εμπορίου των γραμμάτων και των τεχνών...

γήνωρ δ παραγενόμενος ες τν Φοινίκην γαμε Τηλέφασσαν κα τεκνο θυγατέρα μν Ερώπην, παδας δ Κάδμον κα Φοίνικα κα Κίλικα.

(ππολόδωρος Βιβλιοθήκη Γ')

Επίσης:
1. Η λέξη Φοίνιξ είναι Ελληνική, είναι το πορφυρό χρώμα, από την ίδια ρίζα προέρχεται η λέξις φόνος-φοίνιος (φονικός)

2. Φοίνιξ είναι το μυθικό πτηνό το οποίο απεικονίζεται να καίγεται μέσα στην πορφυρή φωτιά και είναι γνωστό με την ρήση "εκ της τέφρας του αναγεννάται". Tο αναφέρει ο Ηρόδοτος. Στην αρχαία Ελλάδα συνδεόταν με τον Ήλιο (Απόλλωνα)

Όλη η παραφιλολογία περί Φοινικικής προέλευσης του Ελληνικού Αλφαβήτου στηρίζεται στα λόγια του Ηροδότου που λένε τα εξής:

δ Φοίνικες οτοι ο σν Κάδμ πικόμενοι, τν σαν ο Γεφυραοι, λλα τε πολλ οκήσαντες ταύτην τν χώρην σήγαγον διδασκάλια ς τος λληνας κα δ κα γράμματα, οκ όντα πρν λλησι ς μο δοκέειν"

Πρώτον ο Κάδμος ήταν γιος του Αγήνορα Βασιλέα του Άργους (άρα Έλλην), και δευτερον το ς μο δοκέειν σημαίνει "ως εγώ ΝΟΜΙΖΩ". Πολλοί έχουν διατυπώσει αμφιβολίες ως προς την γνησιότητα του κειμένου. Μία ακόμα ασυμβατότητα είναι ότι ο Κάδμος έχει ζήσει πολύ πριν τον Τρωικό πόλεμο, εποχή που οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι σημιτοΦοίνικες δεν έχουν εμφανισθεί στο προσκήνιο της ιστορίας, οπότε δεν είναι δυνατόν να τα εκόμισαν στην Ελλάδα ως συνοδοί του Κάδμου.

Ελληνικό το Πρώτο Αλφάβητο στον Κόσμο

9 ell glosaΗ θεωρία ότι το Αλφάβητο είναι εφεύρεση των Φοινίκων συντηρήθηκε εκτός των άλλων με το επιχείρημα ότι ωρισμένα σύμβολα της φοινικικής γραφής μοιάζουν με τα αλφαβητικά γράμματα, π.χ. το (άλεφ) είναι αντεστραμμένο ή πλαγιαστό το ελληνικό Α κλπ. Το επιχείρημα αυτό φαινόταν ισχυρό μέχρι προ 100 ετών περίπου, όταν οι γλωσσολόγοι και οι ιστορικοί ισχυρίζονταν ακόμη ότι οι Ελληνες δεν εγνώριζαν γραφή προ του 800 π.Χ.

Γύρω στο 1900 όμως ο Αρθούρος Εβανς ανέσκαψε την Ελληνική Μινωική Κρήτη και ανεκάλυψε τις Ελληνικές Γραμμικές Γραφές, των οποίων σύμβολα ήταν ως σχήματα πανομοιότυπα προς τα 17 τουλάχιστον εκ των 24 γραμμάτων του Ελληνικού Αλφαβήτου.

Με δεδομένα
α) Ότι τα αρχαιότερα δείγματα των Ελληνικών αυτών γραφών (Γραμμική Α και Β), που στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και στην Πύλο, στις Μυκήνες, στο Μενίδι, στη Θήβα, αλλά και βορειότερα, μέχρι τη γραμμή του Δούναβη και χρονολογήθηκαν τότε πριν από το 1500 π.Χ. και

β) Ότι οι Φοίνικες και η γραφή τους εμφανίζονται στην ιστορία όχι πριν το 1300 π.Χ. Ο Εβανς στο έργο του Scripta Minoa διετύπωσε, πρώτος αυτός, αμφιβολίες για την αλήθεια της θεωρίας ότι οι Ελληνες έλαβαν τη γραφή από τους Φοίνικες, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιστημονική υποψία ότι μάλλον συνέβη το αντίθετο.

Οι αμφιβολίες για την μη προτεραιότητα των Φοινίκων έναντι των Ελλήνων στην ανακάλυψη της γραφής έγιναν βεβαιότητα, όταν ο καθηγητής Πωλ Φωρ, διεθνής αυθεντία της Προϊστορικής Αρχαιολογίας, δημοσίευσε στο Αμερικάνικο αρχαιολογικό περιοδικό, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας, Nestor (έτος 16ον,1989,σελ.2288) ανακοίνωση, στην οποία παραθέτει και αποκρυπτογραφεί πινακίδες Ελληνικής Γραμμικής Γραφής, που βρέθηκαν σε ανασκαφές στο κυκλώπειο τείχος των Πιλικάτων της Ιθάκης και χρονολογήθηκαν με σύγχρονες μεθόδους στο 2700 π.Χ.

Αλλά οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον Ελληνικό χώρο την τελευταία 12ετία απέδωσαν και άλλες πολλές και μεγάλες εκπλήξεις: Οι Έλληνες έγραφαν όχι μόνο τις συλλαβικές Γραμμική Α και Β Γραφές τους αλλά και ένα είδος γραφής πανομοιότυπης με εκείνη του Αλφαβήτου τουλάχιστον από το 6000 π.Χ.

Πράγματι στο Δισπηλιό, μέσα στα νερά της λίμνης της Καστοριάς, ο καθηγητής Γ. Χουρμουζιάδης ανεκάλυψε ενεπίγραφη πινακίδα με γραφή σχεδόν όμοια με την αλφαβητική, η οποία χρονολογήθηκε με τις σύγχρονες μεθόδους του ραδιενεργού άνθρακα (C14) και της οπτικής θερμοφωταύγειας στο 5250 π.Χ.

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

10 ell glosaΈνας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας.

Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοι που τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο,
3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.

Για να δούμε μερικά παραδείγματα:

ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου

Η....ΛΕΞΙΣ/ΕΛΞΙΣ/ΕΛΙΞς à ΓΑ...σημαίνει Γη και είναι η μικροτέρα λέξις εις το αλφαριθμητικόν αλφάβητον ΓΑ=3+1=4, .....όπου 4 είναι και τα στοιχεία της Γαίας: (ΓΗ+ΥΔΩΡ+ΑΗΡ+ΠΥΡ). Αναλυτικά :

1) Η ΓΗ στο (υλικό στάδιο) είναι στερεό. Η ΑΙΣΘΗΣΗ (σχέση της ψυχής με τον υλικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
2) Το ΥΔΩΡ στο (υλικό στάδιο) είναι υγρό. Το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ (σχέση της ψυχής με το συναισθηματικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
3) Ο ΑΗΡ στο (υλικό στάδιο) είναι αέρας. Η ΣΚΕΨΗ (σχέση της ψυχής με το διανοητικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
4) Το ΠΥΡ στο (υλικό στάδιο) είναι πλάσμα. Η ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ (σχέση της ψυχής με τον Κόσμο των Θείων Ιδεών).
Το πέμπτον (5ον) στοιχείο που χρειάζεται ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ο....ΑΙΘΗΡ.

Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.

Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο "χ" ή "ψ" όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.

Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολό τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.

Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S'), Σαμπί (ϡ)

Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:

1. ομιλόν

2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)

3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)

-Το πρώτο είναι η ομιλία

-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω

-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς - Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)

Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).

Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:

1. Αριθμοί (μαθηματικά)
2. Σχήματα (Γεωμετρία)
3. Μουσική (Αρμονία)
4. Αστρονομία

Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.

Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.

Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών

Άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.

Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεσή του 6.500.000 πρωτογενείς λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.

Αν συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ? 500.000 π.Χ.? ποιος ξέρει...

ΌΜΩΣ η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητά της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1). Επίσης και τα ίδια τα μαθηματικά δεν έχουν υπάρξει πουθενά αλλού .

ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑ – μυστικοί κώδικες του Ελληνικού αλφαβήτου

11 ell glosaΗ γλώσσα μας, ένας πολύτιμος και μοναδικός θησαυρός που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας, έχει κάνει την εμφάνιση της χιλιάδες χρόνια πριν και είναι γνωστή σαν την μητέρα όλων των γλωσσών. Είναι γνωστό ότι η Ελληνική γλώσσα έχει τα περισσότερα λήμματα και ότι όλες οι άλλες γλώσσες στηρίζονται πάνω σε αυτήν και όχι μόνο. Το Ελληνικό αλφάβητο έχει και μια άλλη «ιδιαιτερότητα», είναι βασισμένο πάνω στους αριθμούς, δηλαδή η αντιστοιχία αριθμών και γραμμάτων είναι μονοσήμαντη που σημαίνει κάθε γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου αντιστοιχεί σε έναν και μοναδικό φυσικό αριθμό (Πυθαγόρειος Αριθμοσοφία). «Η ονοματοδοσία των όντων ουκ εστί τυχαία» όπως λέει και ο Πλάτων και έχει απόλυτο δίκιο αν δούμε πως πολλές λέξεις σχετικές μεταξύ τους έχουν το ίδιο άθροισμα.      

Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, ένας από τους μέγιστους των Ελλήνων μέγας φιλόσοφος, φυσικός ερευνητής και μέγας εφευρέτης, απέδιδε στους αριθμούς μεταφυσικές ιδιότητες, λέγοντας ότι αυτοί, οι αριθμοί, διέπουν τις κινήσεις των αστέρων και ότι κατέχουν ορισμένη θέση στο Διάστημα. Ο Πυθαγόρας καθορίζει ότι οι βάσεις της σοφίας είναι τέσσερις: η αριθμητική, η μουσική, η γεωμετρία, η αστρονομία και τονίζει ότι ο 4 είναι ιερός αριθμός. Η Τετρακτύς, δηλαδή η τετράδα των αριθμών 1,2,3,4, περιέχονταν στον όρκο των Πυθαγορείων, σύμφωνα με τον οποίο: “ού μα τον αμετέραι γενεαί παραδόντα τετρακτύν, παγάν αέναου φύσεως ρίζωμα τ’ έχουσαν” (όχι δεν θα μαρτυρήσω τα μυστικά της σχολής μας, μα τον παραδώσαντα στη ψυχή μας την τετρακτύν, πηγήν αενάου φύσεως έχουσαν βαθειές ρίζες, εδώ εννοεί τον Πυθαγόρα). Αυτή η μεγάλη προσωπικότητα που διέπρεψε κυρίως στην γεωμετρία και την αστρονομία (συμπαντικοί νόμοι) αν και στις μέρες μας είναι ευρέως γνωστός για το περίφημο θεώρημα του (Πυθαγόρειο θεώρημα), αναφέρθηκε και στην Ελληνική γλώσσα αποδίδοντας της την ιδιαιτερότητα ότι είναι συμπαντική γλώσσα και βασισμένη στους αριθμούς. Η πυθαγόρειος σκέψη καταλήγει στην αντιστοιχία κάθε γράμματος της ελληνικής αλφαβήτου με έναν αριθμό. Οι Πυθαγόρειοι απάντησαν στο ερώτημα “τί το σοφόν?” . Μοναδική απάντηση “ο αριθμός” ενώ στο δεύτερο σκέλος “τι δεύτερον εις σοφίαν” (δηλαδή τι έρχεται δεύτερο μετά τον αριθμό σε σοφία) απάντησαν :”o τοις πράγμασιν τα ονόματα θέμενος” (δηλαδή εκείνος που έδωσε τις ονομασίες σε κάθε πράγμα).

12 ell glosa«Πάντα κατ αριθμόν γίγνονται» υποστήριζε ο Πυθαγόρας ο Σάμιος και δεν ήταν ο μόνος, καθώς πολλοί αρχαίοι Έλληνες υποστήριξαν ότι οι αριθμοί είναι η αρχή των πάντων. Σύμφωνα με τον Φιλόλαο (Στοβαίου) η φύση των αριθμών είναι γνωμική, ηγεμονικά και διδασκαλική, δηλαδή διαλογιζόμενοι και μεταχειριζόμενοι τους αριθμούς ως σύμβολα δυνάμεθα να αποκτήσουμε συνείδηση εννοιών εκτός των ορίων του ανθρωπίνου επιστητού. Ο Πλωτίνος (Εννεάδες) θεωρεί, ότι εκ του πλήθους των αντικειμένων ο νους αντιλαμβάνεται την ποσότητα, την ποιότητα και την κατηγορία των αριθμών που παράγουν τις έννοιες και τις ιδέες. Ο Αριστοτέλης (Μετά τα Φυσικά) προβαίνει στην απόδειξη ότι οι ιδέες είναι αριθμοί : «οι δε μη εισίν αριθμοί αι ιδέαι ουδ’ όλως οιόν τε αυτάς είναι, εκ τίνων γαρ έσονται αρχών αι ιδέαι». Ο Πλάτων (Τίμαιος) αναφέρει, ότι ο αριθμός είναι το αίτιο της παγκόσμιας αρμονίας και της παραγωγής των πάντων. Ο Πλούταρχος μας πληροφορεί (Στοβαίος) ότι ο Πυθαγόρας ανέπτυξε μεγάλη σπουδή προς τους αριθμούς. Τις γεννήσεις των ζώων, τις περιόδους κινήσεως των αστέρων, επιπλέον και τους θεούς ανήγε σε αριθμούς. Ο Συριανός, διδάσκαλος του Πρόκλου και διάδοχος της Πλατωνικής Ακαδημίας (Αριστοτέλης, Μετά τα Φυσικά), σχολιάζει ότι οι Πυθαγόρειοι ονόμαζαν τους αριθμούς ειδητικούς, ότι δηλαδή οι αριθμοί έχουν σημασία ενδεικτική του είδους, της ποιότητας και όχι μόνον της ποσότητας των όντων.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

13 ell glosa

Τι είναι ο Άνθρωπος;

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ=ΙΕΡΑ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ=Ο ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ =1380,

και εκφράζεται με τον αριθμό 5=Ε.....όπου ΘΕΟΣ=284=>

5,…. εξ ου και ΕΛΛΗΝ=123….όπου τείνουμε προς το τέλειον….,

ίνα γίνουμε ΤΕΛΕΙΟΙ,....δηλαδή ΕΞ=6

Ο αριθμός 6 είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ=2670=>6 / Ο ΨΥΧΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ=2670=>6.

Ιδού : Ο ΔΙΑΣ=285=>6.
Με τη βοήθεια (ΘΕΙΑ ΒΟΗ) ….ΤΟΥ ΔΙΟΣ….θα γίνουμε 9=ΠΝΕΥΜΑ=576,
δηλαδή ανώτερες ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ, δηλα δή...ΘΕΟΙ. ΖΕΥΣ=612=>9=Θ.
[ Ο αριθμός ΕΝ-ΝΕ-Α=111=ΕΛΙΞς.]
Ο αριθμός ΕΝΝΕΑ ....ομιλεί περί του κύκλου των επανεσαρκώσεων.

Η ψυχή ( γωνία 90ο ) ερχόμενη προς ενσάρκωση, έχει την εικόνα του Ζωογονικού Τριγώνου 3 εις το ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΝ + 4 εις το ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΝ = 5 εις το ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΝ ή 9+16=25....(Πυθαγόρειον Θεώρημα.....α2 = β2 + γ2.)

Ούτως ο καθείς ένσαρκος βιώνει εις τον χρόνον την πορείαν που ο ίδιος δια των πράξεων του χαράσσει, δρέππει τους ανάλογους θετικούς ή αρνητικούς καρπούς που αποτελούν την αφετηρίαν της μελλοντικής του εξελίξεως κι αυτός είναι ο ηθικός νόμος της δικαιοσύνης που καθορίζει την ποιότητα των μελλοντικών ενσαρκώσεων.

Εις το ΙΕΡΟΝ ΤΡΙΓΩΝΟΝ ΤΗΣ ΤΕΤΡΑΚΤΥΟΣ έχουμε:

ΣΩΜΑ=1041=>6 // ΨΥΧΗ=1708=16=>7 / ΠΝΕΥΜΑ =576=9 // ΟΝ=120=>3.

Όμως δια την χρονικήν διάρκεια της κάθε ενσαρκώσεως χρησιμοποιείται το ΟΡΘΟΓΩΝΙΟΝ ΤΡΙΓΩΝΟΝ....όπου εκφράζει την Αναγκαιότητα της ηθικής τάξεως με το Αδράχτι της Ανάγκης, της μητρός των 3 ΜΟΙΡΩΝ....και σχηματικώς αποδίδεται ως ορθογώνιον σχήμα 90ο μοιρών. Η Ψυχή.....η κάθε έλλογος Ψυχή (γωνία 90ο) ερχομένη προς ΕΝΣΑΡΚΩΣΙΝ.....έχει θεωρητικώς την εικόνα του Ζωογονικού Τριγώνου...ήτοι: 3 εις το τετράγωνον + 4 εις το τετράγωνον= 5 εις το τετράγωνον ή 9+16=25.

14 ell glosa

ΑΤΡΟΠΟΣ=829=>1…Πρόνοια-μέλλον

ΛΑΧΕΣΙΣ =1046=>2…Ειμαρμένη-παρελθόν

ΚΛΩΘΩ =1659=>3 ….Θέλησις ή Βούλησις-παρόν).

ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΜΙΔΟΣ=2046=>3 /

ΚΟΡΕΣ ΑΝΑΓΚΗΣ=678=>3.

 
 

15 ell glosaΗ ορθή γωνία της Ελευθερίας της Βουλήσεως είναι το δώρο της Προνοίας εις τον άνθρωπον, προκειμένου να επιλέξει ελευθέρως την πορείαν του εις την ζωήν. Τα όντα που συνειδητοποιούν τον προορισμόν των δια του ελέγχου της συν+ειδήσεως πορεύονται προς την Πρόνοιαν.

(3 εις το ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΝ = 9) και την εντελέχειαν των. Ο αριθμός εν-ΝΕΑ σημειοδοτεί την νέαν μας Αρχή.

Η ενσυνείδητος εφαρμογή του ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ θεωρήματος...δια της ασκήσεως της ΕΛΕΥΘΕΡΑΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ.......είναι το μεγαλύτερον ηθικόν δίδαγμα....που μας εκληροδότησε ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ.....εις τις επερχόμενες γενεές....διότι καθιστά τον ΑΝΘΡΩΠΟΝ από ταλαίπωρον....επιβάτη του Πλανήτη Γη....εις κάτοικον του Σύμπαντος....φίλον της ΣΟΦΙΑΣ.....έχοντας ενσυνειδήτως και εμπράκτως κατανοήσει τους «ειδητικούς» αριθμούς: 3,4,5.

Ο μυημένος γνωρίζει μετά βεβαιότητος.....ότι το ΘΕΜΕΛΙΟΝ, η βάσις....είναι ο αριθμός 4 και μόνον αυτόν τον αριθμό ορίζει με την θέλησίν του ή άλλως με την ελευθέραν βούλησίν του. Ούτως οραματιζόμενος τον ΕΑΥΤΟΝ του ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ κάτοικον του Σύμπαντος....αντιλαμβάνεται...ότι το ΙΣΟΠΛΕΥΡΟΝ ΤΡΙΓΩΝΟΝ....είναι η ΕΙΚΩΝ των ΘΕΙΩΝ ΨΥΧΩΝ.

ΙΕΡΟΣ ΟΡΚΟΣ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ=ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΤΕΤΡΑΚΤΥΟΣ=2373

«Ω Αγία Τετρκτύς, Συ που περιέχεις τη ρίζα της Θείας Φύσης και που αναφύεις εκ της αγνής Μονάδος, δημιουργέ της παγκόσμια Δεκάδος κλειδός προς αιώνιαν φύσιν....ευλόγησον ημάς.»

Η λέξη secret…..προέρχεται από τη λέξη ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ.

16 ell glosa

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΟΙΡΕΣ...ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

ΚΛΩΘΩ: Η Κλωθώ δη λαδή γνέθει κατασκευάζουσα το ένδυμα του σώματος, έτσι και ο άνθρωπος γνέθει δια των πράξεων του τα συμβαίνοντα και τα μέλλοντα να συμβούν εις την ζωή του (ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος της μοίρας του), την Λάχεσι δηλα δή ο άνθρωπος πρέπει να «λαγχάνη», να λαμβάνη ως μερίδιο το ορισθέν σ’ αυτόν υπό των θεών ή εν ισοτιμία δια του Κλήρου των Θνητών Ανθρώπων, την Άτροπον (δηλα δή τους αμετάτρεπτους φυσικούς νόμους όπου ο Άνθρωπος μπορεί να καταπολεμή, αλλά δεν είναι ποτέ βέβαιον ότι θα καταφέρη να τους αποτρέπη, όπου αυτά τα άτροπα ανήκουν εις την ανθρώπινη μοίρα.

Ο ΖΕΥΣ ο βαθύνοος εδέχθη ως αναπότρεπτες καταστάσεις, διότι οφείλονται σ’ αυτήν την φύσι του ανθρώπου και στις εξ ίσου φυσικές δυνάμεις του, απέδωσε μεγάλες τιμές, όσες αποδίδη ο άνθρωπος προς την άγνωστη αιτία της δημιουργίας. Αυτές είναι που δίδουν εις τους θνητούς ανθρώπους τ’ αγαθά και τα κακά.

Ο «μητιέτα» ΖΕΥΣ, ο μέγας οικουμενικός ηγέτης και δημιουργός του προκατακλυσμιαίου πανανθρώπινου πολιτισμού. Οι «γάμοι» του με την ΘΕΜΙΔΑ, την ΜΗΤΙΝ, την ΕΥΡΥΝΟΜΗΝ και την ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ δηλα δή τους ΘΕΣΜΟΥΣ, την ΛΟΓΙΚΗ, της καθολικής ισχύος ΔΙΚΑΙΟΝ και την δημιουργική ερμηνεία του παρελθόντος, τον επέτρεψαν να δημιουργήση τας προυποθέσεις δια την διαρκή γαλήνη και ευδαιμονία του Κόσμου, που μόνο η μεγάλη καταστροφή εξαφάνισε......κάτω από την λάσπη του Κατακλυσμού.

Λεξάριθμοι
Η λέξη ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ είναι σύνθετη και παράγεται από τις λέξεις ΛΕΞΙΣ και ΑΡΙΘΜΟΣ, είναι δηλαδή ο αριθμός της κάθε Ελληνικής λέξεως, σύμφωνα με το Ελληνικό σύστημα αριθμήσεως.

Όταν δύο λέξεις ή προτάσεις έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, τότε λέμε ότι έχουμε λεξαριθμική ισοψηφία ή ταυτότητα μεταξύ αυτών.

Οι λέξεις ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ και ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, διότι:
ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ = 200+500+1+10+100+10+20+70+200 = 1111
ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ = 9+5+40+5+30+10+800+4+8+200 = 1111
Οι λέξεις ΦΩΤΟΝΙΟΝ και ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ ισοψηφούν με τον αριθμό 1850,
Δηλαδή: ΦΩΤΟΝΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ = 1850,

γεγονός που δηλώνει ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ότι το ΦΩΤΟΝΙΟΝ διαδίδεται ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ εις τον τρισδιάστατον χώρον. Πράγματι, έχει αποδειχθεί ότι όχι μόνον το ΦΩΤΟΝΙΟΝ διαδίδεται ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ, αλλά επιπλέον οι κυματοειδείς καμπύλες της διαδόσεως του φωτονίου είναι ημιτονοειδείς.

17 ell glosa

Μία από τις μεγαλύτερες αποδείξεις του γεγονότος ότι η Ελληνική γλώσσα είναι μαθηματική λαμβάνεται από την λεξαριθμική εξαγωγή του αριθμού π=3,14... .

Γνωρίζουμε ότι ο αριθμός π ορίζεται σαν το πηλίκον του μήκους της περιφερείας ενός κύκλου προς τη διάμετρο αυτού. Πρέπει να τονίσουμε ότι το σύμβολον π προέρχεται από το αρχικόν γράμμα της λέξεως πηλίκον, διότι το π δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πηλίκον του μήκους της περιφερείας του κύκλου ως προς τη διάμετρό του. Εάν σχηματίσουμε το πηλίκον των λεξαρίθμων

(ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ)/ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ, παρατηρούμε ότι αυτό ισούται με τον αριθμό 3,14 !!! με ακρίβεια τριών ψηφίων. Πράγματι έχουμε:

ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ = 338+1016+940 = 2294

ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ = 730, επομένως 2294/730=3,1424657534...!

 
 

18 ell glosaΟμως υπάρχει και συνέχεια, η οποία δείχνει ότι η λεξαριθμική εξαγωγή του π, δεν ειναι τυχαία. Η συνέχεια είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του χρυσού αριθμού.

Αυτή έχει ως εξής:

Από τα μαθηματικά γνωρίζουμε ότι Φ = (+1)/2 = 1,618... .

Σχηματίζοντας το πηλίκον που δίδει τον αριθμό Φ, χρησιμοποιώντας την αρχαία Ελληνική γλώσσα λαμβάνουμε:

(Ο ΠΕΝΤΕΠΟΔΟΣ + ΕΝ)/(Η ΔΥΑΣ) = (70+864+55)/(8+605) = 989/613 = 1,61...!

Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ακόμη και τις κυριότερες μαθηματικές σταθερές όπως το π και το φ.

Όμως και το φ δεν έχει δοθεί τυχαία ως σύμβολο του χρυσού αριθμού, διότι είναι το αρχικόν γράμμα της λέξεως ΦΥΣΙΣ, η οποία έχει τον ίδιο λεξάριθμο με τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ και την φράση ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ. Είναι γεγονός ότι η ΦΥΣΙΣ, αλλά καί ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ έχουν κατασκευασθεί με βάση τον χρυσό αριθμό φ. Πράγματι:

ΑΝΘΡΩΠΟΣ = 1+50+9+100+800+80+70+200 = 1310

ΦΥΣΙΣ = 500+400+200+10+200 = 1310

ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ = 515+31+391+373 = 1310 .

Η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει λοιπόν τη γεωμετρία της κατασκευής του ανθρώπου, αλλά και τον τρόπο της κατασκευής του. Πράγματι:

ΣΤΥΣΙΣ = ΧΥΜΟΣ = ΑΝΘΡΩΠΟΣ = ΦΥΣΙΣ = 1310, γεγονός που δηλώνει ότι ο άνθρωπος δημιουργείται από την στύση του ανδρικού οργάνου που παράγει το σπέρμα και είναι ένα ον ταυτιζόμενον με την φύσιν, διότι γεννιέται από αυτή και επιστρέφει εις αυτήν. Για το γεγονός της λεξαριθμικής ταυτίσεως της φράσεως ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ με τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ, πρέπει να πούμε ότι το πηλίκον του ύψους του ανθρώπου προς το ύψος του ομφαλού του, δίδει τον χρυσόν αριθμόν, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ.

Και τέλος....

ΕΛΛΗΝ = 5+30+30+8+50 = 123

Αλλά το 123 είναι ο χρυσός αριθμός Φ(1,618) στην 10Η

ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΕΝΟΙΕΣ

Σύμφωνα με πολλές μελέτες Ελλήνων και ξένων επιστημόνων υπάρχουν σήμερα δεκάδες χιλιάδων λέξεις, τόσο στην αγγλική, όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, που έχουν αυτούσια Ομηρική προέλευση. Πολλές από τις λέξεις αυτές, που “χάθηκαν” στο πέρασμα του χρόνου από την ελληνική γλώσσα, διασώθηκαν μέσα στις ξένες γλώσσες και χρησιμοποιούνται κατά κόρον στην καθημερινότητα από τους ξένους, που μιλούν έτσι αρχαία ελληνικά, χωρίς να το ξέρουν ή να το συνειδητοποιούν.

Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού...

Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι ‘εξόδευσαν’, για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την ‘βαπτίσουν’ με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη».

Παραδείγματα εις την Αγγλικήν

AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ”θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ”.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ. ; ή και σημερινά Ιταλικά Fretelo (αδελφός)
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα ‘δία’. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς – διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ (F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramo ur -glamou r , πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ‘ς’ προφέρεται ως ‘ρ’. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (…είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης – πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το ‘λάFω’. Το δίγαμμα (F) γίνεται ‘αυ’ και ‘λάF ω ‘ σημαίνει ”θέλω πολύ”.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι
καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε’84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το… menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda ).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο (”νέ τρώει, νέ πίνει”), ή ( νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ. ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία (‘) προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω ( σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ.

Πηγές:

http://www.hellinon.net/NeesSelides/NEOTERES/EllinikoAlfavito.htm
http://greekworldhistory.blogspot.gr/2013/09/blog-post.html
http://kanapedatos.blogspot.gr/2013/03/kai-ekto.html
http://soul-navigator.blogspot.gr/2015/08/blog-post.htm

πηγή "Αποκωδικοποίησις του Ελληνικού Αλφαβήτου" "ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ", Σημαιοφόρος Θεολόγος.

Pin It

Ενημερωθείτε καθημερινά και μέσα από τις συνδέσεις του Ινστιτούτου - στα παρακάτω κοινωνικά δίκτυα

1 facebook2 twitter3 youtube4 tumblr5 pinterest6 linked7 stumbleupon8 vk9 Medium

Σχετικά με Εμάς

Το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Ελληνικού Πολιτισμού «ΕΛΞΕΥΣΙΣ», είναι Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία με έδρα τον Βόλο. Παρ' ό,τι προϋπήρχε σαν πολιτιστικός φορέας, προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας του Ινστιτούτου, από την πολιτιστική πρόκληση των δράσεων, εκτός των Ελλαδικών πλέον συνόρων.

Φορέας πολιτισμού, με πολυετή πείρα και έντονη δραστηριότητα στις τέχνες και τον πολιτισμό. Ανάμεσα στους σκοπούς του είναι και οι προσεγγίσεις των πολιτισμικών – πολιτιστικών διαδρομών που αφορούνε στο σύνολό τους τον ελληνικό πολιτισμό, από την γέννησή του έως και σήμερα, αλλά και την διάδοσή του σε όλον τον κόσμο.


Περισσότερα...

Στοιχεία - Διεύθυνση

Επικοινωνία
"ΕΛΞΕΥΣΙΣ"
Παγκόσμιο Ινστιτούτο Ελληνικού Πολιτισμού
+30 24210 20038 / + 30 698 8085300
info@elxefsis.com
elxefsis@gmail.com
Διεύθυνση
Γαλλίας 73 / Μαγνησία - Βόλος
Τ.Κ. 38221

Τελευταία Νέα